Hey Allemaal!
Hier is hij dan eindelijk … ons allerlaatste blogverslag! Jullie hebben er lang op moeten wachten, maar om het goed te maken steken we er wat extra foto's bij (Hier in Belgie gaat het uploaden net wat sneller dan daar :) )
13 mei :
We verplaatsten ons van Kuta Lombok richting Gili eilanden. Met onze brommer cruisden we doorheen het o zo mooie en rustige Lombok. We maakten een tussenstop in Sengiggi, aangezien de boten richting Gili eilanden 's morgens vertrekken. In onze reisgids stond dat Sengiggi de mooiste en ook de meest toeristische badplaats van Lombok was. Daar aankomen merkten we al meteen dat het niet aan onze verwachtingen voldeed. Het was er heel rustig en eigenlijk ook niet zo mooi (in vergelijking met al hetgene wat we al gezien hebben).
14 mei :
We besloten om Sengiggi na 1 nacht al te verlaten en gingen door richting Gili-eilanden. Daarvoor moesten we een publieke boot nemen vanuit het kleine dorpje Bangsal. Grappig hoe zo een kleine vuile haven de toegangspoort is naar de toeristische en paradijselijke Gili-eilanden. De boot zelf is ook al een attractie op zich. Eerst laden ze de boot vol met drank en voedingswaren, om daarna alle pasagiers er bovenop te laten zitten.
De Gili-eilanden bestaan uit 3 verschillende eilandjes op een 100tal meter van elkaar. Het grootste eiland is Gili-Trawangan, waar er ook het meeste te doen is en dus ook het meeste volk. Daarnaast ligt Gili-Meno. Wij gingen naar Gili-Air … een echte aanrader. De meeste slaapplaatsen liggen vlak naast het strand, samen met enkele lekkere restaurantjes. Het leuke aan Gili-Air is ook dat er geen straten zijn, enkel een zandweg die rond het eiland loopt. Er zijn dan ook geen auto's of brommers te vinden. Verplaatsingen kan je doen per fiets of met paard en kar!
15 mei :
We huurden een fiets en trokken op verkenning rond het eiland. Hoewel we een fiets hadden, hebben we toch een kwart van het eiland te voet moeten doen. De zandweg was niet altijd even goed berijdbaar door het losse zand. We passeerden enkele zeer mooie strandjes en reden in een prachtige omgeving omringd door honderden palmbomen. De rust van het eiland is zalig! Niet veel toerisme en ook geen grote hotels te bespeuren.
16 mei :
Vroeg in de morgen stonden we op om te gaan snorkelen. We hadden de dag ervoor een trip geboekt, waar we met een bootje 4 spots gingen bezoeken. De eerste spot was aan Gili-Trawangan. Het was ook onmiddellijk het hoogtepunt van de dag, want de spot is het thuisfront van de grote waterschildpadden! Vol enthousiasme sprongen we het water in, op zoek naar deze mooie dieren. We hadden veel geluk en hebben er een 5-tal kunnen zien. Het was super om de schildpadden net voor je neus voorbij te zien zwemmen. Het was ook gemakkelijk om ze te volgen, want ze zijn zoooooo traag :)
Daarna snorkelden we nog op 3 andere spots rond Gili-Meno en Air, maar dat stelde niet zoveel voor. Onze dag was echter meer dan geslaagd! Het was zalig om zo'n leuke dieren te kunnen bewonderen in hun natuurlijke omgeving.
18 mei :
We namen de publieke boot terug naar Lombok om onze brommer op te halen. We reden onmiddellijk door richting ferry om zo terug te keren naar Bali. Deze keer hadden we meer geluk met de ferry. Hij was zo goed als leeg (geen vieze mannen dus) EN op het dek stonden ligstoelen. Perfect om de 5uur durende tocht wat aangenamer te maken dus :) Aangekomen in Bali reden we nog een uurtje door richting Ubud.
19 - 20 mei :
Ubud staat bekend als het centrale hart van Bali. Hier zie je nog de echte ambachtsmannen aan het werk en kun je een bezoekje brengen aan de vele kunstateliers. Eens je buiten het stadje gaat, kom je terecht in een landschap van rijstvelden. Je kunt er tal van mooie wandelingen maken!
We brachten ook een bezoekje aan het bekende Monkey Forest waar 100den apen vrij in het bos leven.
Verder staat Ubud ook nog bekend om zijn traditionele dansoptredens. Zo gingen wij de eerste avond naar een "Fire Trance Dance" en de 2de avond naar de bekende "Legong & Barong Dance". De Fire Trance Dance is een ritueel waarbij een groep mannen samen geluiden maken, terwijl vrouwen op het ritme dansen. Door telkens dezelfde geluiden te herhalen komen ze in een soort trance. Doorheen het schouwspel komen tal van rare figuren tevoorschijn. We snapten het verhaal er niet echt in en kwamen ook redelijk zot van de gekke onophoudelijke geluiden, maar toch was het leuk (en grappig!!) om dit soort tradities te bekijken.
De Legong & Barong Dance is een beetje vergelijkbaar. Alleen zijn het hier de vrouwen die de geluiden maken op traditionele muziekinstrumenten. Ook hier werd er gedanst en ook hier waren de rare figuren aanwezig!
21 mei :
Terug naar Kuta want Koen en Maud kwamen na hun rondreis doorheen Australië en NZ overvliegen naar Indonesië! We hadden hun het adresje doorgegeven van onze slaapplaats in Kuta en konden zo gemakkelijk afspreken. Het was super om elkaar na zo'n lange tijd terug te zien. Na vele verhalen uit te wisselen gingen we samen het water in voor Koen zijn eerste Indonesische surfsessie.
22 - 23 mei :
Voor onze laatste dagen wouden we het wat kalm aan doen en gewoon genieten. Verder dan het strand zijn we dan ook niet geraakt :) Koen en ik gingen surfen terwijl de meisjes hun bruine kleur nog wat bijwerkten. Spijtig genoeg was er iets te veel wind zodat de surf niet zo fantastisch meer was. De 23ste kwamen er ook nog vrienden van Koen & Maud ons groepje vergezellen. Leuk om zo de de laatste week door te brengen.
24 mei :
We hadden nog steeds onze brommer en ook Koen & Maud hadden er één gehuurd. Tijd dus om hun wat wegwijs te maken rondom Kuta. We besloten nog eens richting Uluwatu te trekken om de surfers aan het werk te zien. Daarna reden we richting Dreamland, een prachtige baai die we zelf nog niet hadden gezien.
s' Avonds gingen we op souvenirjacht en trokken met z'n allen het zotte nachtleven van Kuta in.
25 mei :
Na een leuke feestavond stonden we al vroeg op want het was helaas onze allerlaatste dag van onze vakantie. Nog een laatste surfsessie en wat relaxen op het strand brachten een einde aan onze fantastische rondreis.
26 - 27 mei :
Vanuit Bali vlogen we richting Bangkok, waar we rond 15u landden. Aangezien we pas om 2uur 's nachts onze terugvlucht richting België hadden, besloten we onze bagage achter te laten op de luchthaven en nog eens naar Bangkok City te gaan. De hoofdreden van dit korte bezoekje was om nog eens lekker Thais te kunnen gaan eten en de laatste souvenirs aan te kopen in de Kao San Road.
Ondertussen zijn we al een tijdje terug in ons kleine belgenlandje. Verbazend hoe snel we het hier opnieuw gewoon zijn geraakt. Het lijkt alsof we maar een week zijn weg geweest en alsof we iedereen nog maar onlangs hadden gezien. Toch is het moeilijk om onze trip zomaar los te laten. We hebben het er zo goed gesteld, zo'n mooie dingen gezien, zoveel mensen ontmoet … dat we er echt heimwee naar krijgen!
We kunnen terugblikken op een onvergetelijke ervaring waarin we onszelf en elkaar volop hebben ontdekt. Het was een reis die we morgen onmiddellijk opnieuw zouden willen starten!
Met veel spijt nemen we afscheid van ons grote avontuur en daarmee ook met het schrijven van onze blog. Het was zeker niet makkelijk om onze blog zo up to date te houden, maar door het grote aantal volgers bleven we gemotiveerd om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden.
Het doet enorm raar te moeten typen dat dit het allerlaatste verslag is, maar zoals ze zeggen … aan alle mooie sprookjes komt een eind! Gelukkig zijn we nog jong en kunnen we nu al weer beginnen dromen over een nieuw avontuur… En ja … het lijstje is er :)
We sluiten af met enkele wist-je-datjes over onze reis en de landen die we hebben bezocht :
Wist je dat …
… onze blog momenteel op 6533 bezoekers staat?
… Anne 8 boeken heeft uitgelezen?
… ze in Cambodja de pyjama aantrekken als kledingstuk ipv slaapkledij?
… ons lievelingseten in Thailand Pat Thai en Rice with Cashew nuts was en in Indo Chicken Satee with Peanut sauce?
… onze meest gezegde zin doorheen de reis "No Thank You" is?
… Chinezen echt ongegeneerd blijven gapen?
… dat ze de staarten van de katten eraf knippen omdat katten volgens hun geloof anders TE perfect zouden zijn?
… de mensen in Azie in het jaar 2554 leven?
… we gemiddeld 2 a 3 keer per dag op restaurant gingen (ontbijt, middagmaal en avondeten) en dat voor gemiddeld 2 a 3 euro p.p.?
… we doorheen onze reis 160 uur hebben gespendeerd aan busreizen!?
… we in totaal 18.252 foto's hebben getrokken? Dat wordt dus zwaar selecteren :)
… we gedurende onze reis gemiddeld 23 euro per persoon per dag hebben uitgegeven? En dat voor eten, slapen, activiteiten, ...
Vele groetjes en hopelijk tot ons volgend avontuur!!!
Anne en Lorenzo
Heb zonet jullie laatste verslag gelezen;Jammer dat alles voorbij is want jullie hebben mij gedurende maanden weten te boeien met de mooie reisverhalen en de prachtige foto's.Ik zal het ook al missen...Het gaat jullie goed. Jullie vormen een prachtstel.Héél veel geluk verder samen.
BeantwoordenVerwijderenGrtn. van een jullie blogfan,Ca 666
Het is inderdaad spijtig dat we geen blog meer kunnen lezen,maar ik heb jullie toch liever dicht bij mij zoals nu hoor!
BeantwoordenVerwijderenSpijtig genoeg moeten we binnenkort weeral afscheid nemen voor een paar maandjes.
Met een bezoekje tussendoor,zullen die sneller voorbij gaan.
Zo zijn moederkes altijd bezorgd he!!!!!!
Nogmaals bedankt voor al jullie mooie foto's en verhalen die we konden volgen.
XXX
Voor mij mogen jullie van de blog een boekje maken, zodat jullie mooie avontuur op papier vereeuwigd blijft. Bedankt om de blog zo nauwgezet in te vullen, voor het thuisfront heel plezant.
BeantwoordenVerwijderenXXX
Mama Joke